Δευτέρα 26 Μαρτίου 2007

Δρόμος ο ουρανός...


Γκρι και μαύρο...
Το χρώμα στον καμβά της ζωής μου...
Γκρι και μαύρο...
Μα όχι πια...
Η σκέψη σου χρώμα αφήνει πάνω μου...
Σαν ένα πινέλο...
Που κάποιο χέρι θεϊκό κρατά...
Και δίνει ζωή σ' ένα πίνακα άχρωμο...


Κάγκελα μπρος στα μάτια μου...
- Σ' ΑΓΑΠΩ...
Η φωνή σου τα σκόρπισε...
Χρυσόσκονη έγινε το άψυχο ατσάλι...
Και μ' έλουσε...
Γέμισε ψυχή και σώμα...
Αγγιξε τα φτερά που έκρυβα...
Και τους έδωσε ζωή...


Δρόμος ο ουρανός...
Οδηγός ο έρωτας...
Προορισμός μου, εσύ...
Οι παλμοί δεν έχουν ρυθμό...
Ο χρόνος έπαψε να υπάρχει...
Η κόλαση έσβησε...
Ο παράδεισος άνοιξε τις πύλες του...
Κράτα το χέρι μου να τις περάσουμε μαζί...

1 σχόλιο:

Νικόλ@ς είπε...

Διαβάζεις κάποιες φορές ποιηματάκια, μαντινάδες, κάτι άλλο κι όταν πας να σχολιάσεις, δεν ξέρεις τι να γράψεις. Άλλες φορές πάλι, έχεις σκεφτεί τόσα πολλά ν αποτυπώσεις και δεν ξέρεις πιο απ όλα ή όλα...Ε αυτό ακριβώς, έπαθα κι εγώ τώρα. Τι να πω δλδ τώρα?
.......Ότι ζηλεύω όποιον σ έχει τόσο κοντά του? Ότι κοιτόντας ψηλά στον ουρανό, ευχαριστώ το Θεό που έπλασε τόσο αγγελικά όντα? Ότι θα ήθελα χωρίς αυτόν τον πρωταγωνιστή που λέει το σ αγαπώ, η ζωή σου να μην ήταν γκρι και μαύρο? Ότι σε θαυμάζω? Ότι, Θεέ μου, στείλε μου κι εμένα έναν ίδιο τέτοιο άνθρωπο? Ότι δεν θέλω κάγκελα πουθενά? Ότι θέλω να είσαι μόνιμα χρυσόσκονι? Ότι τα φτερά σου πρέπει να τα χρησιμοποιείς για να πας εκεί που σε καλεί κι όχι για να τα κρύβεις? Ότι ΘΕΛΩ να φωνάξω να στο πω?
.......Ο Παράδεισος, πάντα ανοικτός είναι...μόνο που πρέπει ν ανοίξεις τα μάτια σου και το θάρρος να το κοιτάξεις μέσα, βαθιά...
...πάντα στο κρατούσε..και πριν σου πει το σ αγαπώ


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin