Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Άσβεστες παραμένουν οι "Σπίθες"!




Τις θέσεις της κίνησης πολιτών "Σπίθα" στην Κρήτη παρουσίασε το βράδυ του Σαββάτου στο Ηράκλειο ο κορυφαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, σε ομιλία του στο κλειστό, στα Δύο Αοράκια, τον χώρο στον οποίο χθες πραγματοποιήθηκε η εντυπωσιακή συναυλία της Μαρίας Φαραντούρη και του Πέτρου Πανδή, παρουσία του ίδιου του συνθέτη.

Όπως ανέφερε ο Μ. Θεοδωράκης, η ομιλία του και η συζήτηση έγινε για να ακούσει η γενέτειρα του, η Κρήτη, τις θέσεις του. Ζήτησε να κλείσει η βάση της Σούδας, ενώ μίλησε για "κλέφτες με γραβάτα που κλέβουν τον πλούτο της χώρας παραμένοντας ατιμώρητοι".

"Ακούμε, είπε, από τα κυβερνητικά χείλη τη δήλωση, που αναπαράγεται άκριτα από τα μεγάλα συστημικά μέσα ενημέρωσης, ότι ο ρόλος της χώρας μας είναι απλώς... υποστηρικτικός στις επιχειρήσεις κατά της Λιβύης. Λίγο ακόμα θα μας πουν ότι η μία φρεγάτα, το ιπτάμενο ραντάρ, τα δύο ελικόπτερα Σούπερ Πούμα και τα 4 αεροσκάφη F-16 που έθεσε η κυβέρνηση στη διάθεση των συμμαχικών δυνάμεων για την επιβολή της Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων, πετάνε... λουλούδια εναντίον του Καντάφι και ότι στη Σούδα υπάρχει ένας απέραντος ανθόκηπος...".

Ο κ. Θεοδωράκης κάλεσε τον Πρωθυπουργό να κλείσει τώρα την αμερικανική Βάση της Σούδας, λέγοντας ότι "μόνο έτσι θα πάψει η κυβέρνηση να είναι συνένοχη στις ...ανθρωπιστικές δολοφονίες που διαπράττουν αγγλοαμερικάνοι και Γάλλοι σταυροφόροι του πετρελαίου".

Παράλληλα ο κ. Θεοδωράκης ανέφερε ότι "από τη μια μεριά με τα μνημόνια, τις τρόικες και τα Δου-Νου-Του μας πίνουν το αίμα, απ' την άλλη ο αρχηγός μας, σαν ίσος προς ίσον με την Μέρκελ, τον Σαρκοζί και τον Μπους, μάς διατάζει εμάς τους ξεζουμισμένους να πάμε να ξεζουμίσουμε άλλους λαούς φτωχότερους και όπως λέει και το τραγούδι του προ-προ-προπάππου μου, Στέφανου Χάλη, να κάνουμε "μάνες δίχως γιους, γυναίκες δίχως άντρες...".

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Μίκης Θεοδωράκης ανέφερε: "Τώρα το ΝΑΤΟ και η Ευρώπη δεν είναι πια "συνδικάτο". Κι εμείς καταντήσαμε ένα υπερήφανο προτεκτοράτο που δέχεται να μας διοικούν ουσιαστικά οι ξένοι, να μας βυθίζουν στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, να μας αρπάζουν την εθνική μας περιουσία κι εμείς να τους λέμε όχι μονάχα "ευχαριστώ" αλλά και να στέλνουμε τα παιδιά μας στους πολέμους και τους ναυτικούς μας να βάψουν κι αυτοί τα χέρια τους με αίμα σαν τον παλιό καλό καιρό που κάποιοι λέγανε "σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω"".

Όπως είπε ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης οραματίζεται "μια Ελλάδα κατ' αρχήν ανεξάρτητη χωρίς ξένες στρατιωτικές βάσεις και ξένους προστάτες. Ανεξάρτητη, Αυτοδύναμη και Ασφαλή, με οικονομική, κοινωνική και μορφωτική ανάπτυξη και πολιτιστική ακτινοβολία".

Όπως ανέφερε ο κ. Θεοδωράκης δημιουργείται επιστημονική επιτροπή επί κεφαλής τον Συνταγματολόγο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργο Κασιμάτη επιφορτισμένη να επεξεργαστεί ένα νέο Σύνταγμα, καθώς και νέους θεσμούς, που θα επιχειρήσουν να προσαρμόσουν όσο γίνεται περισσότερο πιστά την αρχή της Άμεσης Δημοκρατίας μέσα σε ένα σύγχρονο κράτος.

Περιγράφοντας τους στόχους της οργάνωσης "Σπίθα" επεσήμανε ότι τα μέλη της "δεν θα αρκεστούν στο να διαπαιδαγωγούν και να μορφώνουν εαυτούς και αλλήλους, αλλά κάθε "Σπίθα" θα αποτελεί μια μάχιμη κοινωνική ομάδα", διευκρινίζοντας "ότι θα πρέπει κατ' αρχήν να είναι φυτεμένη-φυτρωμένη επάνω στον τόπο και την κοινωνία όπου κατοικεί και εργάζεται. Να είναι άγρυπνη για κάθε τι που συμβαίνει γύρω της. Άγρυπνη και υπεύθυνη. Από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο. Από το τοπικό έως το εθνικό" όπως είπε.

Τέλος, κάνοντας αναφορές στον Καζαντζάκη, κατάληξε χειροκροτούμενος: "Για να είσαι άξιος να λογιάζεσαι ελεύθερος, πρέπει να είσαι έτοιμος να θυσιάσεις τη ζωή σου για να κάνεις πάντα αυτό που δεν μπορείς!".



Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Θάλασσα δίχως Ουρανό (το τραγούδι της Άμιλλας)



Στίχοι: Κυβερνητάκη Μαρία,
Μουσική: Σάκης Λαφαζανίδης,
Ερμηνεία: Κωνσταντίνος Δώρας - Βάγια Παπαποστόλου


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin