Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009

Μεγάλη ανάγκη για αίμα!!!

Παρακαλώ όποιον μπορεί να βοηθήσει δίνοντας αίμα, ανεξαρτήτου ομάδας, για ένα παληκάρι που εδώ και ένα μήνα βρίσκεται στην εντατική, έπειτα από αυτοκινητιστικό, παλεύοντας για τη ζωή του!

Τα στοιχεία είναι:

Γεώργιος Αλεξόπουλος του Κων/νου,
ΜΕΘ2,
Ευαγγελισμός.

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

Cretan Mojito (ή CaipiRaki)!

Raki Connecting People!

Σας παρουσιάζω την κρητική παραλλαγή του δημοφιλέστατου πλέον Mojito!

Υλικά:

2 μεζούρες Ρακί

1 λάιμ κομμένο σε έξι κομμάτια

1-2 κουτ. σούπας μαύρη ζάχαρη

Φυλλαράκια δυόσμου ή/και μέντας (8-12)(χωρίς δυόσμο/μέντα για το CaipiRaki)

Θρυμματισμένο πάγο

Εκτέλεση:

Βάλτε τη μέντα και τη μαύρη ζάχαρη σε ποτήρι highball -ψηλό-(χαμηλό ποτήρι -oldfashioned- για CaipiRaki). Στάξτε λίγο Ρακί και "ζουπήξτε" τα φύλλα δυόσμου, ώστε να βγάλουν το χυμό τους και να λιώσει η ζάχαρη καθώς τα πατάτε με ένα ξύλινο γουδοχέρι. Προσθέστε αρκετό πάγο, το Ρακί και τον χυμό λάιμ. Συμπληρώστε με σόδα. Γαρνίρετε με μια φέτα λάιμ.

Θα την απολαύσετε όσο και το αυθεντικό Mojito δίχως όμως να ξοδευτείτε!!!

**Η συνταγή του Cretan Mojito (ή CaipiRaki, για όσους δεν χρησιμοποιήσουν δυόσμο/μέντα) υπήρξε έμπνευση της Κυβερνητάκη Μαρίας, κατά τη διάρκεια της εργασίας της στο beach bar του "Alexander Beach Hotel", στην Κρήτη, το καλοκαιράκι του 2009**

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Για σένα φίλε...



Νύχτα μονάχη, σκοτεινή, τους δρόμους πήρες
καβάλα στ' Άστρο σου, του Ονείρου κυνηγός,
τσιγάρο είχες συντροφιά και μια δυο μπύρες
την ώρα εκείνη που σε ζήλεψ' ο Θεός...

Όλη η Ζωή μπρος απ' τα μάτια σου περνάει,
στιγμές με γέλια μα και δάκρυα καυτά,
κι είναι το μόνο που εδώ πέρα σε κρατάει,
πως όσα πέρασες δεν ήταν αρκετά...

Τώρα Αγγέλοι ψιθυρίζουν, νύχτα μέρα,
"Σήκω Αετέ, άνοιξε πάλι τα φτερά!
Τί κι αν σε λάβωσε του κόσμου τους η σφαίρα,
ο γαλανός ο Ουρανός σε καρτερά!"

Κι είν' όλη η δύναμη στα λόγια τους κρυμένη,
ποτάμια δάκρυα, που μέσα τους φυλούν,
ελπίδα γίνονται, μια φλόγα αναμένη,
στο μονοπάτι της Ζωής να σε κρατούν...

Νύχτα μονάχη, σκοτεινή, τους δρόμους πήρες
καβάλα στ' Άστρο σου, του Ονείρου κυνηγός,
Αγγέλους έχεις συντροφιά, φίλους και φίλες,
κι είν' η Αγάπη τους για σένα οδηγός...


**Αφιερωμένο στο Γιώργο, που παλεύει για τη Ζωή, και σε όλους όσους βρίσκονται στο πλευρό του**


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin