Θυμάσαι;
Θυμάσαι κάποτε που ήμασταν παιδιά,
το πρώτο σκίρτημα, το πρώτο αίσθημά σου,
τότε που όνειρό σου είχες δυο φιλιά
και ανταπόδοση στον πρώτο έρωτά σου;
Θυμάσαι, πες μου, χίλιες νύχτες μοναξιάς,
σα να χωρούσαν όλες μέσα σ' ένα βράδυ,
εσύ επαίτης, μόνο αγάπη να ζητάς,
και μόνο σύντροφο σιωπή μα και σκοτάδι;
Πρώτη φορά δεν είναι που αγαπώ
μα σαν την πρώτη τη φορά τα πάντα νιώθω,
σ' ένα σου βλέμμα θέλω να χαθώ,
τον έρωτά σου έχω τώρα μόνο στόχο!
Θυμάσαι που έλεγα "φοβάμαι ν' αφεθώ";
Πώς να σε νιώσω τόσο που είσαι μακριά μου...
δύναμη όμως που να βρω ν' αντισταθώ
όταν τη σκέψη κυβερνάς και την καρδιά μου;
Πρώτη φορά δεν είναι που αγαπώ
μα σαν την πρώτη τη φορά τα πάντα νιώθω,
σ' ένα σου βλέμμα θέλω να χαθώ,
τον έρωτά σου έχω τώρα μόνο στόχο!