Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

"Βουλή των Ελλήνων"


βουλή, η (συνήθ. πληθ.) : θέληση, απόφαση: Oι βουλές του Θεού / των ανθρώπων. (έκφρ.) άγνωστες οι βουλές του Yψίστου. [αρχ. βουλή `απόφαση ύστερα από σκέψη΄]

Κι όμως...
...δε θυμάμαι να θέλησα τα όσα διαδραματίζονται στη χώρα μου σήμερα.

...δε θυμάμαι να αποφάσισα τα παιδιά μου να ζουν σε ένα ζοφερό παρόν περιμένοντας ένα αμφίβολο μέλλον.

...δε θυμάμαι να θέλησα να εργάζομαι 18 ώρες τη μέρα (όταν καταφέρνω να μην είμαι άνεργη) προσπαθώντας να τους προσφέρω τα απολύτως απαραίτητα για την επιβίωσή τους.

...δε θυμάμαι να αποφάσισα η μόνη μου απάντηση όταν οι γνωστοί με ρωτάνε «τί κάνεις;» να είναι πάντα «υπομονή».

...δε θυμάμαι να θέλησα το ευρώ, τα δάνεια, το μνημόνιο, τη λιτότητα.

...δε θυμάμαι να αποφάσισα για τίποτα από όλα αυτά.

Η Βουλή των Ελλήνων είναι κάτι περισσότερο από ένα κτίριο.
Και ίσως αυτό είναι κάτι που χρειάζεται να θυμηθούν οι 300σιοι υπάλληλίσκοι μας μέσα σ’ αυτό...


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin