Δευτέρα 26 Μαρτίου 2007

Ανέσπερος ο έρωτας...

Ανέσπερος ο έρωτας...
Μέσα μας κρύβεται...
Κοιμάται...
Ως τη στιγμή εκείνη...
Που μια ριπή Φωτός...
Το βαθύ του λήθαργο θα διακόψει...
Και τα πουλιά για μας θα τραγουδούν...
Και ο Ηλιος για μας θα ανατέλλει...
Και η Σελήνη τα όνειρά μας θα φωτίζει...
Το Φως είναι εδώ...
Εσύ είσαι εδώ...
Χρώμα στις λέξεις μου...
Ελπίδα στις σκέψεις μου...
Μια ανάσα που ξέφυγε από έναν Αγγελο...
Για να μπορέσω ξανά ν' αναπνεύσω...
Για να μπορώ να ζήσω...
Μαζί σου...
Ανάσα μου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin