Δευτέρα 26 Μαρτίου 2007

Τραγούδι τελευταίο...

Ένα τραγούδι θα σου πω
τραγούδι τελευταίο
και την καρδιά μου ανοίγοντας
πως σ' αγαπώ θα λέω

Για σένα πάντα έζησα
στερνή αναπνοή μου
ανάμνησή μου ζωντανή
μες στη νεκρή ζωή μου

Όπου κι αν είσαι μην ξεχνάς
πως σ' αγαπώ ακόμα
το γυρισμό σου καρτερώ
κι ένα φιλί στο στόμα

Κι αν πάψει φως μου η καρδιά
στο σώμα να χτυπάει
θα 'ναι η ψυχή μου ζωντανή
κι εσένα θα ζητάει

Στερνό τραγούδι μου πικρό
για μια γυναίκα ξένη
και μουσική μου απόκοσμη
ελπίδα μου χαμένη

Δεν υπάρχουν σχόλια:


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin