Τετάρτη 11 Απριλίου 2007

Σιωπή...


Τα μάτια σου κοίταξα...
Και σώπασα...
Απ' τη σιγή μελωδίες ξεπετάχτηκαν οικείες...

Ενός Έρωτα λησμονημένου...
Κι από τους δυό μας...


Τα χείλη να μιλήσουν δοκίμασαν...
Μα οι σκέψεις άμορφες παρέμειναν...
Στου μυαλού μου το λαβύρινθο...
Αναζητώντας το δικό σου μίτο...

Ελεύθερες να γίνουν...


Δε δοκίμασα να σ' αγγίξω...

Σ' άγγιξε η Σιωπή...

Και τώρα ξέρεις...

Η χροιά της Αγάπης πως είναι...
Ξέρεις πως ακούγονται τα Όνειρα...

1 σχόλιο:

mantinada είπε...

Το κομμάτι αυτό γράφτηκε χάρη στο μέλος των Ακροβατών (http://www.akrovates.com) "mYbRoKeNwINGz.."! Να 'σαι καλά φίλε...


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin