Σε περιμένω...

Σαν σε ταινία τρόμου κάθε στιγμή μακριά σου…
Χιλιάδες μαχαίρια να με τεμαχίζουν…
Κομμάτια χίλια το κορμί μου για να κάνουν…
Δίχως σταγόνα αίμα να κυλήσει…
Δίχως ελπίδα πως θ’ αναστηθώ ξανά…

Ένα μονάχα όνειρο ζωή μου δίνει πια…
Μια και μόνη προσμονή…
Ένα σου γέλιο…
Μια ανάσα…
Ένα άγγιγμα…

Κι όμως σκοτάδι ολόγυρα παντού…
Μια ερημιά που μ’ αρρωσταίνει…
Μια μοναξιά που δεν επέλεξα…
Κι εμείς μακριά, άλλη μια μέρα…
Ζώντας ζωές που δε μας φέρνουν ευτυχία…

Της θάλασσας το κύμα θ’ αγναντεύω…
Της θάλασσας που λάτρεψες…
Της θάλασσας που τώρα μας χωρίζει…
Και θα σε περιμένω…

Πίσω απ’ τους ήχους μιας κιθάρας…
Σε στίχους μέσα που για σένα γράφτηκαν…
Σ’ ανατολές και ηλιοβασιλέματα που ονειρεύτηκα μαζί σου πως θα ζήσω…
Εκεί χαμένη βρίσκομαι…
Και, ναι, σε περιμένω…