Ματώνει η Ψυχή μου...

Στάλες αλμύρας το βλέμμα μου κομμάτιασαν...
Σ' είδα να φεύγεις...
Δε σ' αντίκρυσα μα σ' είδα...
Στις λέξεις κρυμμένο το "αντίο"...
Το "σ' αγαπώ" σου "φεύγω" ουρλιάζει...
Ματώνει η Ψυχή...

Δεν πονάει ο χωρισμός...
Κι ας ξέσκισες, κομμάτια χίλια, την καρδιά μου...
Δεν πονάει η μοναξιά...
Αυτή μ' ανάθρεψε, το ξέρεις...
Πονάει τα μάτια που κλείνεις...
Σ' όσα μαζί ονειρευτήκαμε...
Πονάει που σ' εμάς δεν πίστεψες...
Τα όπλα δίχως μάχη παρέδωσες...

Γαλήνια η θάλασσα ναυάγια κρύβει μέσα της...
Σύννεφο ξένο, μακρινό, τις νύχτες σου νότισε...
Σ' εκείνο ταξίδι ζήτησες...
Μ' εκείνο πίσω σου μ' άφησες...

Αντίο λοιπόν...
Εσύ το θέλησες...
Ποτέ κι ας μην το παραδέχτηκες...
Πίσω κι ας μείνω εγώ...
Με τη βροχή στα μάτια κρυμμένη...
Ανάμεσα σ' οθόνες και καλώδια...
Αναζητώντας τη μορφή σου...

Ανάσα μου...