Πέμπτη 5 Ιουλίου 2007

Όνειρο...



Τα βλέφαρα κλείνω...
Αιώνες η στιγμή...
Τ' όνειρο σου αγγίζω...
Στο μονοπάτι που βαδίζεις θα βρεθώ...

Είμαι εκεί...
Το νιώθεις...
Σε κάθε χτύπο της καρδιάς...
Είμαι εκεί...
Να σου κρατώ το χέρι...
Τις Ψυχής να γιατρεύω τις πληγές...

Θα δοκιμάσω...
Ένα χαμόγελο δύναμη είναι...
Θα τα καταφέρω...
Για σένα...
Για μένα...
Για μας...
Για τ' όνειρο που μέσα μας ζει...

Λευκή άμμος...
Φεγγάρι ολόγιομο...
Βροχή ευχές τ' αστέρια πέφτουν...
Το βλέμμα σου στο βλέμμα μου...
Κι η σιωπή που μυστικά δεν κρατάει...
.....

Ξημερώνει...
Μη σβήνεις όνειρο...
.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin