Τρίτη 31 Ιουλίου 2007

Θέλει χρόνο ο Ήλιος για να δύσει...

Ήλιος ήσουν...
Εγώ θάλασσα...
Μέσα μου τη φλόγα σου έσβηνες...
Μεγαλείο η ένωσή μας...
Την πλάση γαλήνευε...

Χάνεται το Φώς...
Νύχτα...
Αστέρια τα μάτια σου...
Το σκοτάδι χάραζαν...
Τη ζωή μου φώτιζαν...

Αγκαλιασμένοι σφιχτά...
Σ' ένα Γαλαξία βαδίσαμε...
Ένα φιλί...
Μια ανάσα...
Αγάπη πέρα από στιγμές δύσκολες...

Ζω πλάι σου...
Ζεις μέσα μου...

Ονειρεύομαι...
Μπόρεσα ξανά...
Έναν ήλιο...
Μια θάλασσα...
Μια αγάπη ακατέλυτη...

Δε θα βιαστώ...
Θέλει χρόνο ο ήλιος για να δύσει...
Θέλει χρόνο τ' όνειρο πραγματικότητα να γίνει...

4 σχόλια:

Balidor είπε...

Θέλει χρόνο για να γίνει ένωση.
και όταν γίνει καμία φωτογραφική, δεν μπορεί να κρατήσει αυτά που μπορεί να νιώσεις.
Σε μία και μόνο στιγμή !

Ανώνυμος είπε...

kalhmera...exw 3 me 4 meres pou anakalupsa to blog sou...to diavasa olo me kathe leptomeria kai kathe prosoxh..
Den kserw to fulo sou gia na sou pw "mpravo koritsi mou i antistoixa agori mou"..sunexise na grafeis me osi dunami exei i psuxi sou.

mantinada είπε...

Γι' αυτό κι εγώ αποφεύγω κάθε είδους κάμερα Balidor!!

Κορίτσι λοιπόν φίλε ανώνυμε και να είσαι πάντα καλά, τα λόγια σου με σκλάβωσαν..

Πολλά φιλιά και στους δυό σας!

Ανώνυμος είπε...

Επισης..


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin