Μήδεια 2: Κάτω απ’ την παραλία, το πεζοδρόμιο

Είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης,

ακούγονται φωνές απ’ το φουαγιέ.

Μια ομάδα ανθρώπων κατεβαίνει γρήγορα τον αριστερό διάδρομο της πλατείας.

Η φωνή του Δημήτρη Παπαϊωάννου καλύπτει τη μουσική του Μπελίνι:

- Διακόπτουμε για να μας μιλήσουν τα παιδιά.
Τους περιμέναμε.
Παρακαλώ να ανοίξουν οι προβολείς.

Οι νέοι ανεβαίνουν στη σκηνή.
Είναι περίπου 30 άτομα, άντρες και γυναίκες, 18 με 25 ετών.
Πρόσωπα ακάλυπτα.
Κρατούν ένα μεγάλο πανό και καμιά δεκαριά μικρά.
Ο ΔΠ τους φέρνει μικρόφωνο.
Ένας άντρας και μια γυναίκα διαβάζουν το μήνυμα:


“[...] Ζητάμε έναν καλύτερο κόσμο…
Ελάτε μαζί μας…
Βγείτε στους δρόμους [...]“.


Πάθος, ειλικρίνεια, καθήκον, βεβαιότητα.
Μοναδικό συγκεκριμένο αίτημα είναι η αποφυλάκιση των συλληφθέντων.
Μια πιο μικρή κοπέλα αρπάζει το μικρόφωνο:

- Εκπροσωπούμε μόνο τους εαυτούς μας.
Κανένα κόμμα, κανέναν πολιτικό σχηματισμό.

Μετά από τρία περίπου λεπτά στη σκηνή, οι νέοι κατεβαίνουν και αποχωρούν ήσυχα.

Rewind στα πιο ενδιαφέροντα:
το κοινό τους υποδέχεται μουδιασμένα.
Στην αρχή δεν ακούγεται κουβέντα.
Σύντομα σκάνε τα πρώτα χειροκροτήματα.
Την ώρα που διαβάζουν το μήνυμα, δυο-τρεις θεατές διαμαρτύρονται.
Πνίγονται στα “σσσσ” των υπόλοιπων.
Η πλειοψηφία των θεατών χειροκροτεί στο τέλος του μηνύματος.
Ακόμα περισσότερα χειροκροτήματα κατά την αποχώρηση των εισβολέων
— κάποια ενθουσιώδη, τα περισσότερα μάλλον μουδιασμένα.
Ο ΔΠ και οι χορευτές χειροκροτούν θερμά.

Ο ΔΠ παίρνει το λόγο,
ρωτάει τους θεατές αν θέλουν να συνεχιστεί η παράσταση,
ή αν προτιμούν πρόσκληση σε μια μελλοντική.
Σχεδόν καθολικά, το κοινό φωνάζει να συνεχιστεί η παράσταση.
Λίγο αιφνιδιασμένος, ο ΔΠ ζητάει πέντε λεπτά διάλειμμα.
Ένα ζευγάρι σηκώνεται και φεύγει (συνοδεία χλευαστικού σχολίου).
Οι διαφωνούντες της βραδιάς αρχίζουν πλέον να ακούγονται.
Φεύγουν κι άλλοι, αρκετοί διαμαρτύρονται έντονα.
Ξεκινάνε πηγαδάκια μέσα στο θέατρο.
Τα ντεσιμπέλ ανεβαίνουν:

- Εδώ η χώρα καίγεται κι εσείς καίγεστε μόνο για την παράσταση.
- Ε να την κάψουμε λοιπόν τη χώρα, αυτό δε θέλετε;
- Μα δεν διακόπτεις έτσι μια παράσταση. Ας ερχόντουσαν στο τέλος.
- Απαράδεκτος ο Παπαϊωάννου!
- Και τι να κάνει ο άνθρωπος;
- Δώδεκα εκατομμύρια ευρώ από το Υπουργείο Πολιτισμού…
- Μην αγνοείτε τα παιδιά!

Οι περισσότεροι θεατές αντιμετωπίζουν το θέμα μάλλον συγκαταβατικά.
Δέκα λεπτά αργότερα, εμφανίζεται πάλι ο ΔΠ, και ανακοινώνει ότι οι χορευτές δεν μπορούν να συνεχίσουν.
Χειροκροτήματα.
Χλιαρές διαμαρτυρίες (οι περισσότεροι διαφωνούντες μάλλον έχουν φύγει).
Ζητάει συγνώμη, προσφέρει επιστροφή χρημάτων, ή δωρεάν είσοδο σε επόμενη παράσταση. Αρκετοί θεατές κατεβαίνουν προς τη σκηνή.
Συζητούν φιλικά με τον ΔΠ και τους χορευτές.
Οι περισσότεροι τους συγχαίρουν.
Λίγα λεπτά αργότερα, προς την έξοδο, ο ΔΠ συζητάει με κάποιους θεατές που διαμαρτύρονται.
Τους ζητάει να μπουν στη θέση του.

Άσκηση για τον αναγνώστη (και τον κοντριμπιτέρ).


** Αναδημοσίευση απο ΕΔΩ **