Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Ευχή ελπίδας...


Γαλήνη από το βλέμμα σου
ποτίζει την ψυχή μου,
κάθε λεπτό απ' τη στιγμή
που μπήκες στη ζωή μου...

Στα μάτια σου αντίκρισα
το νόημα του κόσμου,
γάργαρη παιδική φωνή,
χαμόγελο εντός μου...

Κι είν' η μορφή σου τώρα πια
ελπίδα κερδισμένη,
για ένα κόσμο αλλοιώτικο
που δε θ' αργοπεθαίνει...

Σε στάχτες πάνω να πατάς
και λούλουδα ν' ανθίζουν,
του κόσμου όλα τ' άσχημα
ποτέ να μη σ' αγγίζουν...

Πόνος και δάκρυ τι θα πει
ποτέ σου να μη μάθεις
μα, κι αν ποτέ αυτό συμβεί,
δε θέλω να τρομάξεις...

Στο πλάι σου θα βρίσκομαι,
παντοτινός προστάτης,
να σου μαθαίνω της ζωής
όλα τα μυστικά της...

Κι όταν η ώρα μου θα 'ρθει
τον κόσμο αυτό ν' αφήσω,
ευχή αγνή, από καρδιάς,
θα σου κληροδοτήσω...

Το άδικο να πολεμάς
κι αγάπη να χαρίζεις,
τον κόσμο τον ασπρόμαυρο
χρώμα να τον γεμίζεις...

Για να 'ρθει κάποτε στιγμή
που μόνο στα βιβλία
θα βρίσκεται, ως ορισμός,
η λέξη "δυστυχία"...

3 σχόλια:

Black_BattleDragon είπε...

Αχ αχ...μακάρι όλες οι ευχές που κρύβεις μέσα στους στίχους σου....και ακόμα περισσότερες να συνοδεύουν τα παιδάκια σου Μαράκι!!
Τελικά αυτό το μητρικό φίλτρο...εκτός από αγάπη βλέπω παράγει και πολύ όμορφους στίχους!!
Τι να πεις?!!...και σε αυτό άτυχος:PPPP
Φιλιά και ελπίζω να περάσατε όμορφα το τριήμερο!!

mantinada είπε...

Να είσαι καλά Δημήτρη μου,

το κομμάτι αυτό γράφτηκε με αφορμή μια κίνηση που προωθεί το http://forum.kithara.gr ώστε να συλλέξει στίχους με θέμα τα παιδιά και να τους παραδώσει στο σύνολό τους στο "Χαμόγελο του Παιδιού"...

Πολύ όμορφη πρωτοβουλία και εν όψει Χριστουγέννων, δε συμφωνείς;

Πολλά φιλιά Δρακάκι!!!

Black_BattleDragon είπε...

Ναι νομίζω ότι είναι μια πολύ όμορφη χειρομονία εκ μέρους του kithara αλλά και εκ μέρους σου!!

Να χαιρόμαστε λοιπόν όλα τα παιδάκια μας!!!

Φιλιά καβούρι!!


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin