Μια στάλα Έρωτα...

Μια στάλα Έρωτα κι απόψε θα κυλήσει

σ' ένα σεντόνι έρημο και μοναχό,

οφθαλμαπάτες της μορφής σου θα γεννήσει

για να χαθώ μες στο κορμί σου το ζεστό...

Λειψές οι μέρες δίχως τα φιλιά σου,

σκοτάδι γύρω και παλεύω να σωθώ,

και τι δε θα 'δινα για μια αγκαλιά σου,

για έν' ακόμα τρυφερό σου "Σ' αγαπώ"...

Λίγος ο χρόνος πριν ξανά εμείς βρεθούμε,

πολύς ο πόνος που είμ' ακόμα μακριά,

σαν δυο ψυχές που 'γίναν ένα θα ενωθούμε,

ξανά στους ώμους θα καρφώσουμε φτερά...