Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Προσευχή...



Σ'όλες τις νύχτες που σφιχτά το χέρι μου κρατούσες 
 Στα μονοπάτια της χαράς που εσύ με οδηγούσες 
 Στις θάλασσες που αγνάντεψα μέσα στην αγκαλιά σου 
 Στη ρίγη που μου χάρισες με τα γλυκά φιλιά σου. 

 Σε μιας ψυχής ανασαιμιά που τώρα καταρρέει 
Στον πιο βαθύ μου στεναγμό που σύγκορμα με καίει 
Σ'εκείνα που ονειρεύτηκα και τώρα τα σκοτώνω 
Σ'όσα σου είπα "Σ'αγαπώ" και δεν τα μετανιώνω. 

 Μπρος στις στιγμές γονάτισα κι όλα όσα είμαι τάζω 
Για σένα φως μου τη σιωπή την έκανα τραγούδι 
 Και κάθε δάκρυ προσευχή σ'αυτά που θυσιάζω 
 Για να'ναι η ευτυχία σου ολάνθιστο λουλούδι..


Δεν υπάρχουν σχόλια:


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin