Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

Για μία στιγμή…για ένα λεπτό…




Χωρίς λουλούδια Κυριακές,
άναστρες, σκοτεινές βραδιές,
ξέρω πως θε να ζήσω,
κι εσένα που θέλω τόσο να βρω,
να αγαπήσω και να αγαπηθώ,
ένα κλεμμένο όνειρο
ποτέ δεν θα το ζήσω.

Θυμάμαι που σε είχα δει,
μια λάμψη από θεού αστραπή,
που έτσι απλά σε μια στιγμή
φώτισε την ψυχή μου.

Γλυκό το φως σου, ζωντανό,
έλουσε χώρο σκοτεινό,
και για μία στιγμή…ένα λεπτό,
σαν άπιστος μπρος στο Θεό
ένιωσα να χρωματίζεται
μ’ ελπίδα η ζωή μου.

Μα μια αστραπή για ένα λεπτό
μονάχα ζει, και σαν αερικό,
μέσα στου χώρου το κενό
σιγά-σιγά πεθαίνει.

Και εγώ προσπάθησα να βρω
χιλιάδες ξόρκια…φίλτρο μαγικό,
για να μπορέσω δανεικό
χρόνο να βρω για σένα.

Όμως μια δύναμη ζωής
τρόπος δεν υπάρχει…ψάξε…
δεν θα βρεις,
να την κρατήσεις δεν μπορείς,
λάμπει μονάχα για μια στιγμή
και ύστερα μία ανάμνηση,
μόνο ετούτο μένει.

Έτσι σε γνώρισα κι εγώ,
για μία στιγμή…για ένα λεπτό,
όμως ακόμα αναζητώ
ένα φίλτρο να φτιάξω, μαγικό,
πίσω που θα σε φέρει.

4 σχόλια:

kat. είπε...

πολύ όμορφο!
εύχομαι να το διαβάσει και το άτομο που πρέπει!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο! Με πολύ νόημα...

Black_BattleDragon είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σχόλια σας...με τιμάτε.
Kat όχι, δεν το διάβασε ποτέ το άτομο που έπρεπε να το διαβάσσει...
Να είστε και οι δύο κάλά!!

thalashs είπε...

κρίμα έπρεπε να το έχει διαβάσει...
πολύ ωραίο μπράβο!!


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin