Για σένα φίλε...

Νύχτα μονάχη, σκοτεινή, τους δρόμους πήρες
καβάλα στ' Άστρο σου, του Ονείρου κυνηγός,
τσιγάρο είχες συντροφιά και μια δυο μπύρες
την ώρα εκείνη που σε ζήλεψ' ο Θεός...

Όλη η Ζωή μπρος απ' τα μάτια σου περνάει,
στιγμές με γέλια μα και δάκρυα καυτά,
κι είναι το μόνο που εδώ πέρα σε κρατάει,
πως όσα πέρασες δεν ήταν αρκετά...

Τώρα Αγγέλοι ψιθυρίζουν, νύχτα μέρα,
"Σήκω Αετέ, άνοιξε πάλι τα φτερά!
Τί κι αν σε λάβωσε του κόσμου τους η σφαίρα,
ο γαλανός ο Ουρανός σε καρτερά!"

Κι είν' όλη η δύναμη στα λόγια τους κρυμένη,
ποτάμια δάκρυα, που μέσα τους φυλούν,
ελπίδα γίνονται, μια φλόγα αναμένη,
στο μονοπάτι της Ζωής να σε κρατούν...

Νύχτα μονάχη, σκοτεινή, τους δρόμους πήρες
καβάλα στ' Άστρο σου, του Ονείρου κυνηγός,
Αγγέλους έχεις συντροφιά, φίλους και φίλες,
κι είν' η Αγάπη τους για σένα οδηγός...

**Αφιερωμένο στο Γιώργο, που παλεύει για τη Ζωή, και σε όλους όσους βρίσκονται στο πλευρό του**