Μετά την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τον Πειραιά και την Πάτρα σειρά είχε χθες και το Ηράκλειο για τη δράση των… Ρομπέν των φτωχών όπως τους έχουν ονομάσει.
Χθες το πρωί μία ομάδα τριάντα περίπου νεαρών ατόμων εισέβαλαν σε σούπερ-μάρκετ της εταιρείας Χαλκιαδάκης στη λεωφόρο Ιωνίας φορώντας κουκούλες και γάντια.
Άρχισαν να γεμίζουν με τρόφιμα, απορρυπαντικά, και διάφορα άλλα είδη τουλάχιστον τρία καρότσια αλλά και αρκετά καλάθια φωνάζοντας στο προσωπικό πως δεν θέλουν χρήματα και πως δεν θα πειράξουν κανέναν.
Η παρουσία τους αλλά και ο τρόπος με τον οποίο εισέβαλαν στο σούπερ-μάρκετ προκάλεσαν την έκπληξη και την ταραχή όχι μόνο στο προσωπικό άλλα και στους λιγοστούς πελάτες που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή μέσα στο κατάστημα.
Οι κινήσεις τους ήταν πάρα πολύ γρήγορες καθώς είχαν απλωθεί σε όλο το κατάστημα κατά ομάδες και γέμιζαν καλάθια και καρότσια με τρόφιμα. Ταυτόχρονα κάποιοι από αυτούς είχαν μείνει στο χώρο των ταμείων σταματώντας τη διευθύντρια όταν επιχείρησε να πάρει τηλέφωνο την αστυνομία.
Μέσα σε λίγα λεπτά αφού γέμισαν τα καρότσια, ένας από τους νεαρούς έχοντας μία σφυρίχτρα έδωσε το σύνθημα για την αναχώρησή τους από το σούπερ-μάρκετ. Οι νεαροί όπως μπήκαν έτσι και έφυγαν, πετώντας προκηρύξεις με τα αιτήματά τους και τους λόγους για τους οποίους προχώρησαν στη συγκεκριμένη ενέργεια.
Αντί να αρχίσουν να μοιράζουν τα τρόφιμα έξω από το σούπερ-μάρκετ, διένυσαν περίπου 150 μέτρα και κατέληξαν στη λαϊκή αγορά στην οδό Ανδρέα Μηλιώτη και άρχισαν να μοιράζουν τα τρόφιμα και τα υπόλοιπα είδη στον έκπληκτο κόσμο που διστακτικά έπαιρνε τα τρόφιμα που τους έδιναν. Το μοίρασμα των τροφίμων από τους νεαρούς κράτησε λίγα λεπτά με τον κόσμο να μιλά υπέρ των νεαρών για την ενέργεια που έκαναν.
Πάντως με τα φυλλάδια που πέταξαν οι νεαροί άφηναν να εννοηθεί πως ανάλογες κινήσεις θα γίνουν και στο μέλλον. Ένα επίσης στοιχείο που φάνηκε από την κίνηση των νεαρών ήταν πως είχαν μελετήσει πολύ καλά τις ενέργειές τους μιας και επέλεξαν ένα σούπερ-μάρκετ που σε μικρή απόσταση βρισκόταν σε εξέλιξη η λαϊκή αγορά.
Αναζητώντας του Ονείρου διαδρομές, σε μονοπάτια σκοτεινά ήμουν χαμένη, λίγη ζητούσα ζεστασιά μιας αγκαλιάς να με λυτρώσει απ’ του Πόνου μου τη μέθη…
Ένα κορμί, που το τυλίξανε τα νέφη, κρυφό αγρίμι, οπαδός της σιγαλιάς, Θάνατος τώρα είναι ότι μ’ απομένει για να ξεφύγω απ’ τις αλήθειες τις ωμές…
... ... ... ...
Κεφάλι σκύβω και το βλέμμα χαμηλώνω, "Δεν ήμουν άξια να ζήσω τελικά...", παγών’ η νύχτα κι η Σιωπή μου φέρνει δάκρυ που σαν κυλάει μοιάζει, Θεέ μου, με φωτιά…
Πως να ξεχάσω τη γλυκιά σου τη Ματιά, πλάι μου θέλησα να σ' έχω κι όχι αντίκρυ, μοιάζουν τα Χάδια σου να είν' αερικά κι εγώ παιδί που χίλιους Φόβους εκπληρώνω...
... ... ... ...
Θλίψη μεγάλη κι υποσχέσεων σωρεία, "Σύντομα τ' Όνειρο θα βγει αληθινό...", πράξεις μικρές μα έχουν τόση σημασία που σαν Παράδεισο τις νιώθω τις στιγμές...
Έξω στον Κήπο ανθίζει πάλι ο μενεξές, στα χείλη πάνω τα Φιλιά σου αμβροσία, Φως απ' το βλέμμα σου, αστέρι αυγερινό, κι εμείς, αντάμα, σε μια νέα Αφετηρία...
Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια... Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ... Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται... Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός... Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου... Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν... Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες... Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ... Απόψε...
ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ ΣΤΙΣ "ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ"...
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας στο "σπίτι" μας καθώς και για τα σχόλια που μας κάνετε... Είστε η δύναμη που χρειαζόμαστε για να συνεχίζουμε!
Να έχετε μια ευχάριστη διαδρομή στις Αναμνήσεις των Ονείρων μας...
Φιλικά... Μαρία Κ.
Γιώργος Αλεξόπουλος
Καλή αντάμωση πατριωτάκι...
Μου λειπεις...
"Για Σένα Θάλασσά μου.."
Μου λείπουν τα μάτια σου,
που σαν καταπράσινες θάλασσες,
σε γαλήνια φεγγαρόλουστα νερά με ταξιδεύουν...
Μου λείπει τ’ άγγιγμά σου,
που κάθε κούραση σα βάλσαμο γιατρεύει,
και πόθους σαν ολάνθιστα λιβάδια μες το καταχείμωνο γεννά σε μια στιγμή...
Μου λείπει η φωνή σου,
που του ανέμου τα μυστικά μου σιγοψιθυρίζει...
Μου λείπει η ανάσα σου,
που πότε με δροσίζει,
σαν γάργαρο νερό πηγής απ’ τα μαγικά τα δάση των ονείρων,
και πότε με καίει,
σα μια παιχνιδιάρικη φωτιά φερμένη απ’ του έρωτα τα μέρη...
Μου λείπει η μυρωδιά σου,
που σε λεμονοδάση, χαμένα στων Μακάρων τα νησιά, με πα'...
Μου λείπει το γέλιο σου,
που σε μουσικές κρυφές, απ’ των θεών τα περιβόλια, με μυεί..
Μου λείπουν τα όνειρα που ζωγραφίζεις κάθε βράδυ στης καρδιάς μου τον καμβά,
με χρώματα που απ’ τα μέρη της πατρίδας,
απ’ των άστρων μας τα δάση,
έχεις φέρει...
Μου λείπουν οι στιγμές που ένα γινόμαστε,
και σε μέρη μαγικά,
σε θύμησες παλιές φυλαγμένα,
μας πάνε.
Εκεί που η δροσοσταλιά ένα γίνεται με τη γλυκιά του φεγγαριού αχτίδα,
εκεί που τη νύχτα τόξα ουράνια χρωματίζουν,
στου έρωτα το χορό...
Μου λείπει το δάκρυ σου,
σαν το στεγνώνω με φιλιά αγκαλιά κρατώντας σε,
όταν μια ταινία σε κάνει να βουρκώνεις...
Μου λείπει η αγκαλιά σου,
που κάθε φόβο μου τον διώχνει μακριά..
Μου λείπουν τα όνειρα που ο Μορφέας στέλνει,
σαν πλάι μου το κορμί σου κουρνιάζει...
Μου λείπουν τα απογεύματα στον κήπο μας,
όταν τον Πύργο βάφει ο ήλιος με του δειλινού τα χρώματα
κι λεμονιά μας χαμογελά σαν την αγάπη νιώθει...
Μου λείπει η μορφή σου,
το σπίτι να φωτίζει...
Μου λείπουν τα πρωινά που σε βλέπω σαν παιδί να μου χαμογελάς
κι ένα φιλί ανάλαφρο στα χείλη να μου δίνεις... Μου λείπει κάθε μας στιγμή...
Μου λείπεις ψυχή μου…
Μου λείπεις,
μα όσο κι αν μου λείπεις είσαι εδώ,
αφού μέσα στην καρδιά μου σ’ έχω…
"Νεφελοβάτης" 13/2/2009
ΕΧΩ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΣΑΒΒΑΤΟ...
ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ... ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ!
ΜΑΝΙΑΤΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ
-
*Τα γνήσια μανιάτικα ονόματα δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη κατάληξη πριν το
1600. Ιδιαίτερα όσα είναι γνήσια επώνυμα και όχι πατρωνυμικά. *
1) Γιατί τα από...
Θα ήμασταν κι εμείς στο Καζάν, αν...
-
Αν είχαμε κυβέρνηση με Αλέξη πρωθυπουργό, η Ελλάδα θα συμμετείχε στη
διάσκεψη των BRICS, στην πόλη Καζάν της Ρωσίας, παρέα με Κινέζους, Ιρανούς,
Αιθίοπες...
Στα Φτερά του Ανθρώπου
-
Η Γαλαξιακή Ψυχή του Homo SapiensΚαρκίνος, Ήρα, η ΣύντροφοςΤα
χαρακτηριστικά της σωστής
συντρόφουΚαλλιέργειαΈμψυχηΚαθαρότηταΑρμονίαΓνώσηΕλευθερίαΓια το...
κρέμονται
-
Δύο φωτογραφίες στον τοίχο
κρέμονται
νερά τρεχούμενα στη μια
πουλιά πετούν στην άλλη
έχουν μια κίνηση και οι δυο
Υπάρχουν έπιπλα μέσα στη σάλα
που εμποδίζ...
Το Έπος του 40 και Στατιστικά
-
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους
στρατούς τεσσάρων χωρών ταυτόχρονα, Αλβανίας, Ιταλίας, Γερμανίας, και
Βουλγαρίας. ΗΜΕ...
Η κρίση μας έκανε και κάτι καλό
-
Η κρίση μας έκανε και κάτι καλό τελικά.
Μας έφερε πιό κοντά, γίναμε πιο συμπονετικοί, νοιαζόμαστε περισσότερο για
τον συνάνθρωπό μας, βοηθάμε και ελεούμε...
-
Επειδή σ’ αγαπάω
Και επειδή είσαι ηθοποιός
Θα δω όλες τις παραστάσεις αρχαίου δράματος
Σ’ όλες τις γλώσσες
Θα μελετήσω Σαίξπηρ στο πρωτότυπο
Θα πάω σε όλα τ...
* ΔΕΙΠΝΑ ΤΗΣ ΕΚΑΤΗΣ *
-
* ΔΕΙΠΝΑ ΤΗΣ ΕΚΑΤΗΣ *
"Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ (ΣΕΛΗΝΙΑΚΟΣ ΜΗΝΑΣ) ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ
ΝΕΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΑ ΕΚΑΤΗ (29η - 30η). ΤΑ ΔΕΙΠΝΑ ΤΗΣ ΕΚΑΤΗΣ , ...
Όλα όσα έχουν μια αρχή έχουν κι ένα τέλος.
-
Όλα όσα έχουν μια αρχή έχουν κι ένα τέλος λέγεται, κι έτσι είναι.
Χρόνια είχα να γράψω εδώ, οπότε το τέλος αυτού του ιστολογίου από καιρό
είχε έρθει στ...
Όλα όσα έχουν μια αρχή έχουν κι ένα τέλος.
-
Όλα όσα έχουν μια αρχή έχουν κι ένα τέλος λέγεται, κι έτσι είναι.
Χρόνια έχω να γράψω στο Νεφελοβάτη, οπότε το τέλος αυτού του ιστολογίου από
καιρό είχε...
Εν κατακλείδι
-
Και τώρα φίλοι μου είναι αργά
μια καληνύχτα στη μαμά
και λίγη στάχτη στα μαλλιά
καιρός να πούμε αντίο.
Σκέπασαμε όλους τους νεκρούς
με αρρωστιάρικους ψαλμ...
Asturias
-
Οταν η μόνη αξία κρύβεται στην* ΜΟΝΑΞΙΑ*
Όταν μια απο*ΦΑΣΗ* ζωής φαντάζει αδι*ΑΝΟΗΤΗ*
Όταν η *ΑΓΑΠΗ* έχει δια*ΚΟΠΤΕΣ* και ημερομηνίες
Όταν διαβάζεις...''Ν...
-
Είχαμε πιει πολύ όταν πήγαμε στο ΚΤΕΛ. Στην Εθνική, μέτραγε τις πινακίδες,
τη μία μετά την άλλη-ντόμινο. Στο τέλος τις μπέρδεψε, τον πήρε ο ύπνος, το
κεφά...
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΣΑΝΤΧΟΡΣΤ
-
Το έμβλημα της Ακαδημίας: "Υπηρετώ για να Ηγούμαι"
Κατάλοιπο της αυτοκρατορικής εποχής ή έκφραση αυτογνωσίας;
ΕΝΑ ΦΥΤΩΡΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΚΑΡΠ...
Φεύγουμε,όλο φεύγουμε.
-
Ένας δρόμος που οδηγεί σε μια άγνωστη πόλη,φωτογραφίες εν
κινήσει,cinegraphs,η τρελή και άγρια ελπίδα πως στο τέλος της μέρας όλα θα
πάνε καλά,ακόμα και α...
Μουσική Άμιλλα
-
*Κυκλοφόρησε το cd με τα 15 νικητήρια κομμάτια** του πρώτου διαγωνιστικού
φεστιβάλ τραγουδιού του Amilla.gr *
Η συγκεκριμένη συλλογή από την antelma ...
Η ζωή σε pixels
-
*Μεταξύ φίλων.* Βρυξέλλες, 2011. *Μ*ικρή αντιπαθούσα τις
φωτογραφίες∙ ιδίως αυτές που με απεικόνιζαν. Με έβρισκα άσχημη, σχεδόν
απωθητική∙ το στό...
Μονοπάτι
-
*Η πόλη φοράει τα πολύχρωμα στολίδια της..*
* Τα κτήρια αλλάζουν σχήμα, χρώμα. Οι σκιές λικνίζονται στα πλούσια φώτα
των δρόμων, των φωτεινών επιγραφών. *...
Kate Winslet Titanic Heroine Wallpapers And Profile
-
Kate Elizabeth Winslet (born 5 October 1975) is an English actress and
occasional singer. She has received multiple awards and nominations. She
was the you...
What Kind Of Jeans Do Guys Like The Most?
-
Let College News suggest some of the most popular jeans looks of the
season! Most of these trends will also transition well from summer to fall,
which will...
Το κυνήγι του χρόνου
-
Δεν υπάρχει χρόνος.
Βροχή μεταξωτή ρέει στο λαιμό ενός πράσινου αλόγου. Μωβ μάτια κοιτάζουν το
παγωμένο απέραντο και μια σταγόνα τρεκλίζει να βρει συντροφ...
Ένα μεγάλο ευχαριστώ αντί για τίτλο ΤΕΛΟΥΣ!
-
*Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους χιλιάδες επισκέπτες, όπου με τίμησαν
για τους 34 μήνες λειτουργίας ετούτο εδώ του blog! *
*Ένα μεγάλο ευχαριστώ επίσης...
Εί-μαι κα-λά (τεσσερεις συλλαβές)
-
Λέω σε όλους, πως είμαι καλά.
Τα αυτιά μου πια το αποδέχονται.
Έχω ξεχάσει εδώ και καιρό, πόσες φορές
επαναλαμβάνοντας τις τέσσερις συλλαβές
τιμωρούσα το π...
Καλή Αρχή
-
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Ιάσιο και την ομάδα Π για την ευγενή πρόσκληση
στο μπλόγκ, μια όμορφη πράγματι ιδέα για ανταλλαγή σκέψεων και επικοινωνία.
Σαν...