Ο χορός της λήθης...

Ήταν φαίνεται μοιραίο
Τ(ο) όνειρο το πιο ωραίο
Να ‘σαι εσύ αυτό

Κι η στιγμή αυτή που σ’ είδα
Στο σκοτάδι ηλιαχτίδα
Που τη νοσταλγώ

Μια παράξενη μαγεία
Παραμύθι για βιβλία
Μες στα μάτια σου

Κι αν για μια στιγμή τα κλείσεις
Κι έξω μόνη μου μ’ αφήσεις
Νιώθω θα χαθώ

Παγών(ει) η νύχτα κι είμ(αι) εδώ
Στης λήθης το φρικτό χορό
Πώς να λησμονήσω, πώς,
Χτυπά η καρδιά κι εσύ θεός...

Το φιλί σου φαντασία
Της ζωής μου η ουσία
Που δεν πρόφτασα

Κι αν ζητάω να γυρίσεις
Λες πως φταίνε οι αναμνήσεις
Μα σ’ αγάπησα

Παγών(ει) η νύχτα κι είμ(αι) εδώ
Στης λήθης το φρικτό χορό
Πώς να λησμονήσω, πώς,
Χτυπά η καρδιά κι εσύ θεός...