Η σκυλίτσα μου, η "Μπέμπα", έγινε μάνα. Έφερε στον κόσμο 6 πανέμορφα κουταβάκια πριν από δυο μήνες. Τώρα ήρθε η ώρα να τους βρούμε σπίτια που να τ' αγαπάνε όσο κι εμείς αγαπάμε τη μανούλα τους...
Ενδιαφέρεστε;
ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...
Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...
2 σχόλια:
Καλά τι κουκλιά είναι αυτά;
Μακάρι αχ μακάρι να είχα λίγο μεγαλύτερο σπίτι!
Πολύ θα ήθελα ένα...
:-(
Καλώς τη φιλενάδα μου!
60m2 είναι το σπίτι μου και μένουμε εγώ, τρία παιδιά, η "Μπέμπα" και ένα από τα μωράκια της που θα κρατήσουμε...
Κάποια πράγματα δεν είναι θέμα χώρου... :)
4 κουτάβια μου έχουν μείνει και δε θέλω να αναγκαστώ να τα πάω στη φιλοζωική της περιοχής...
Εύχομαι να τα καταφέρω,
φιλάκια!!!
Δημοσίευση σχολίου