Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

"Καρδιά μου πονάς..." Η πρώτη μελοποίηση στίχων μου...


Παρά τα όσα ιδιαίτερα ψυχοφθόρα είμαι αναγκασμένη, εκ των πραγμάτων, να αντιμετωπίζω τον τελευταίο καιρό, δε μπορώ να μην είμαι πολύ χαρούμενη που κάποιοι από τους στίχους μου έτυχαν της τιμής να αποκτήσουν μουσική...

Η μελοποίηση έγινε από τον πολύ καλό φίλο μου armagedon, μέλος του μουσικού διαδικτυακού χώρου "Το Στέκι των Κιθαρωδών", χρησιμοποιώντας τους στίχους που αρχικά είχε το "Καρδιά μου υποφέρεις...".

Φίλε Άκη σ' ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την πρωτοβουλία σου αυτή. Η μουσική σου άγγιξε τα πιο βαθιά μου συναισθήματα. Είναι λες και αισθάνθηκες όσα ένιωθα την ώρα εκείνη που η ψυχή γινόταν μελάνι πάνω στο χάρτι. Εύχομαι το αποτέλεσμα της συνεργασίας μας αυτής να αρέσει και σε άλλους τόσο όσο άρεσε και σ' εμάς!

Το τραγούδι αυτό, όπως και οτιδήποτε άλλο έχω γράψει τα δύο τελευταία χρόνια είναι αφιερωμένο, χαρισμένο, δοσμένο, στον Ουρανό που Αγάπησα, σ' Εκείνον που Λατρεύω!!!



"Καρδιά μου πονάς..."

Καρδιά μου πονάς...
"Ψυχή μου...", ρωτάς,
"...που να 'ναι Εκείνος
που τόσο αγαπάς;"

Της νύχτας σκοτάδι
κι απόψε φοράς...
Με δάκρυ και αίμα
ξανά με μεθάς...

Ονείρων παλάτια
κι Ελπίδες κομμάτια...
"Πως μου 'λειψαν Θέ' μου
τα δυο σου τα μάτια!"...

Πικρή σιγαλιά
και άδεια αγκαλιά...
"Να νιώσω πως θέλω
δικά σου φιλιά!"...



**Στίχοι: Μαρία Κ. (mantinada)/ Μουσική - Ενορχήστρωση - Ερμηνεία: Άκης (armagedon)**

8 σχόλια:

Γιάννης Παππάς είπε...

πάντα ο μεγάλος πόνος γίνετε καλό τραγούδι
καλός ο έρωτας αρκεί να μην τρέφεται απ τη σάρκα μας

καλη σου νύχτα

mantinada είπε...

Χαίρομαι που σου άρεσε Γιάννη το τραγούδι. Πραγματικά, αισθάνομαι πολύ υπερήφανη για το αποτέλεσμα...

Σχετικά με τον έρωτα τώρα...
Καλώς ή κακώς αυτή είναι η τροφή του, η Ψυχή, η Σάρκα, το Είναι μας ολόκληρο...

Το θέμα δεν είναι αν διατίθεσαι να προσφέρεις τον Εαυτό σου ολόκληρο σ' Εκείνον/Εκείνη που σε κάνει να αισθάνεσαι έτσι, αλλά κατά πόσο είναι διατεθιμένος κι αυτός/αυτή να ανταποδώσει προσφέροντας εξίσου...

Καμία προσφορά ή θυσία δεν είναι μάταιη όταν αναγνωρίζεται...

Να είσαι καλά,
καλό βράδυ και σ' εσένα!

Ίωνας είπε...

Να είσαι σίγουρη πως με τόσο όμορφη και ατμοσφαιρική μουσική πάνω σε μία ελεγεία θα έχεις/έχουμε ένα ιδιαίτερα σπάνιο τραγούδι για τα σημερινά δεδομένα.
Τα συγχαρητήριά μου!

Ίωνας είπε...

Να σημειώσω και κάτι άλλο.
Η θυσία είναι μάταιη όταν αναγνωρίζεται.
Η θυσία είναι θυσία, γίνεται και ξεχνιέται, πεθαίνει δεν ξαναβλέπει το φως της ημέρας. Γι΄ αυτό και λέγεται έτσι. Αν αναγνωριστεί παύει να λέγεται θυσία και γίνεται μια απλή πράξη.
Η θυσία γίνεται απο εμάς με μοναδικό αποδέκτη εμάς. Κανέναν άλλο. Την κάνουμε και την βάζουμε στην άκρη, αρνούμαστε εσαεί ότι την κάναμε.
Αν μας την αναγνωρίσουν τότε κάτι δεν κάναμε καλά.

Ανώνυμος είπε...

Ρε παιδιά αυτό έγινε πολύ ωραίο!
Πολύ χαίρομαι!!!

mantinada είπε...

@Ωρίωνας...

Βρε "δάσκαλε" γιατί μου το κάνεις αυτό; Αφού το ξέρεις πως δεν είμαι άνθρωπος των συγχαρητηρίων. Με κάνεις και αισθάνομαι πολύ αμήχανα...

Τι να πω...
Εύχομαι να μπορέσει τελικά ο Άκης να ηχογραφήσει και την άλλη εκδοχή, εκείνη που γράφτηκε έπειτα από τις τόσο εύστοχες υποδείξεις που μου έκανες.

Σ' ευχαριστώ για τα πολύ καλά σου λόγια φίλε μου!

mantinada είπε...

@MpinelikoMistress...

Εγώ χαίρομαι ακόμα περισσότερο κοριτσάρα μου ...γιατί σου άρεσε!!!

Να είσαι καλά,
τα φιλιά μου...

mantinada είπε...

@Ωρίωνας (ξανά)...

Ίσως και να έχεις δίκιο σχετικά με τις θυσίες, δε μπορώ να είμαι σίγουρη για τίποτα πια...

Φιλιά!


ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΠΩ...

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ξεχύνονται σαν άγρια άλογα που ελεύθερα καλπάζουν σε καταπράσινα λιβάδια...
Θεατής, ανήμπορος να τα ελέγξω, εγώ...
Το ποδοβολητό τους αισθάνομαι στο στήθος μου μέσα κάθε φορά που μια γραφή ολοκληρώνεται...
Παίρνει ζωή, οργανισμός αυτόνομος, μοναδικός...
Αναμνήσεις ενός μελλοντικού ονείρου...
Ξεκομμένο από κάθε παρελθόν ή παρόν...
Ικανό να προσφέρει τον Παράδεισο μέσα από της Κόλασης τις φλόγες...
Την ψυχή μου μπρος στα μάτια σας ακουμπώ...
Απόψε...

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Blog Widget by LinkWithin