Πώς να ζω...

Το ρολόι μετράει της φυγής σου το βήμα  
Κάθε πράξη σου θύτης κι η καρδιά μου το θύμα... 

Τόσες νύχτες σε ψάχνω κι όλο βρίσκω απουσία
Θέλω πάλι να κλάψω μα δεν έχει αξία...

Μες στους δρόμους γυρίζω μήπως βρω κάποια λύση
το μυαλό να ξεχάσει κι η καρδιά να σε σβήσει...

Όλα μοιάζουν αστεία στης ζωής το ταξίδι
Λέξεις δίχως ουσία όλα όσα μου κρύβεις...

Κάθε σκέψη μου τώρα εφιάλτης και πόνος
Στου ονείρου τη χώρα είσαι θάνατος μόνος...

Πώς να ζω...
Δε σε φτάνω...
Προσπαθώ...
Μα σε χάνω...

Δυο ματιές σε μια μνήμη και χιλιόμετρα πόθος
Αγκαλιά που δεν κλείνει κι η σιωπή σου ένας φόβος...

«Θα σε σκέφτομαι πάντα», «Σ’ αγαπάω, να το ξέρεις»
Όλα όσα σου είπα κι όλα όσα δε θέλεις...

Δίχως νόημα τώρα κάθε ήλιου αχτίδα
Όσα ζω μια συνήθεια και καμία ελπίδα...

Το σκοτάδι της νύχτας να με βρει περιμένω
Αν μπορούσα ν’ αλλάξω όλα όσα υπομένω...

Πώς να ζω...
Δε σε φτάνω...
Προσπαθώ...
Μα σε χάνω...